Στο προηγούμενο άρθρο επισημάνθηκε η ανάγκη υιοθέτησης μιας στρατηγικής omni-channel για την επιστροφή στην κανονικότητα στο χώρο της λιανικής. Σ’ αυτό το post θα γίνει αναφορά στη βελτιστοποίησης της δομής κόστους του δικτύου καταστημάτων μιας αλυσίδας λιανικής και στους τρόπους εξοικονόμησης πόρων προκειμένου να γίνει δυνατή η επένδυση σε δραστηριότητες omni-channel. Η επιτυχημένη επιστροφή στην κανονικότητα απαιτεί εστίαση τόσο στις πωλήσεις όσο και στην κερδοφορία!
Με την ραγδαία ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου κατά τη διάρκεια της καραντίνας λόγω κορωνοϊού, οι εταιρείες λιανικής αναθεωρούν τη διάρθρωση του δικτύου καταστημάτων τους αξιολογώντας εναλλακτικές επιλογές όπως το κλείσιμο καταστημάτων με χαμηλή παραγωγικότητα, η μεταφορά καταστήματος σε διαφορετική τοποθεσία αν το υφιστάμενο κατάστημα δεν βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο, η επαναδιαπραγμάτευση του ενοικίου ή ακόμα και η αύξηση της γεωγραφικής κάλυψης (με φυσικό κατάστημα ή ακόμα και κέντρο διανομής) σε περιοχή που δεν έχουν την επιθυμητή πολύ-καναλική κάλυψη.
Το βέλτιστο μέγεθος του δικτύου καταστημάτων μιας αλυσίδας λιανικής συνδέεται άρρηκτα με την πολυ-καναλική (omni-channel) στρατηγικής που ακολουθείται. Η παραδοσιακή προσέγγιση αξιολόγησης της απόδοσης ενός καταστήματος στη βάση των πωλήσεων που πραγματοποιούνται αποκλειστικά εντός των τειχών του καταστήματος πρέπει να αντικατασταθεί από μια καινούργια οπτική όπου το P&L του καταστήματος πρέπει να πιστώνεται εν μέρει και τις πωλήσεις που πραγματοποιούνται ηλεκτρονικά από την περιοχή που θεωρείται “σφαίρα επιρροής” του καταστήματος. Μια προωθημένη οπτική του καταστήματος πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη την πολυκαναλική διάσταση που θα πρέπει πλέον να είναι ενσωματωμένη στη στρατηγική της εταιρείας. Με τον τρόπο αυτό οι εταιρείες λιανεμπορίου μπορούν να σχεδιάσουν καλύτερα το μελλοντικό κορμό του δικτύου καταστημάτων τους.
Παράλληλα, για να ανταποκριθούν στο νέο περιβάλλον με την γρήγορη μετατόπιση στις διαδικτυακές πωλήσεις, πολλές εταιρείες λιανικής θα πρέπει να βελτιώσουν την παραγωγικότητα τους. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται απλοποίηση των διαδικασιών στο φυσικό κατάστημα και εξοικονόμηση πόρων προς επένδυση σε δραστηριότητες omni-channel. Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιες πρακτικές προς αυτή την κατεύθυνση:
- Εισαγωγή ανέπαφων συναλλαγών: Λόγω της πανδημίας οι καταναλωτές αναζητούν ανέπαφες αυτοεξυπηρετούμενες συναλλαγές ακόμα και για τις αγορές ειδών πρώτης ανάγκης, όπως είναι η αγορά προϊόντων από τα super markets. Φαίνεται ότι αυτή η τάση θα διατηρηθεί και θα επεκταθεί και σε άλλες κατηγορίες του λιανεμπορίου.
- Ψηφιοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων εργασιών μη προστιθέμενης αξίας: Θα πρέπει να ψηφιοποιηθούν όσο το δυνατό περισσότερο εργασίες ρουτίνας στο κατάστημα (π.χ. διαδικασίες που σχετίζονται με την έλευση και αποχώρηση του προσωπικού) προκειμένου να απελευθερωθεί χρόνος για να επικεντρωθεί σε δραστηριότητες υψηλότερης προστιθέμενης αξίας.
- Βελτίωση των πολυκαναλικών σημείων επαφής: Θα πρέπει να βελτιωθεί η διαχείριση των αποθεμάτων , η αποστολή στον πελάτη απευθείας από το κατάστημα και να υπάρξει συνεργασία με την ομάδα της εφοδιαστικής αλυσίδας για συνολική μείωση του κόστους για την εξυπηρέτηση των αποστολών.
- Μεταφορά δραστηριοτήτων στις κεντρικές υπηρεσίες: Λόγω της αναμενόμενης μείωσης του προσωπικού στα φυσικά σημεία πώλησης εξαιτίας του μειωμένου κύκλου εργασιών πολλές δραστηριότητες που πριν την πανδημία εκτελούνταν από το κατάστημα όπως π.χ. διαχείριση του αποθέματος ασφαλείας, ανατροφοδότηση με προϊόντα, επικόλληση της τιμής στα προϊόντα κ.α. πρέπει να πάψουν να γίνονται από το κατάστημα και να μεταφερθούν στις κεντρικές υπηρεσίες ή τoν συνεργάτη logistics.